ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Σαν έκανε ο Θεός τους ανθρώπους
τους έβαζε τέλος - τέλος και μια δόση μυαλό στο κεφάλι γιατί χωρίς μυαλό δεν
είναι άξιος ο άνθρωπος για τίποτα.
Στη δουλειά τον βοηθούσε κι ένας Άγγελος. Όσο είχε το καζάνι καθαρό μυαλό ο Θεός το’ βάζε καθαρό. Μα δεν είχε κάνει το
λογαριασμό καλά ο Άγγελος, κόντευε να σωθεί το καζάνι κι οι άνθρωποι ήσαν ακόμα
πολλοί στην ουρά.
Το μεσημέρι άμα κάνανε διάλειμμα ο Άγγελος κόβει κάτι πρώιμα
νεροκολοκύθα που μοιάζει μέσα η ψίχα τους σα μυαλό, τ’ αδειάζει, πετά τους
σπόρους και τ’ ανακατώνει στο καζάνι. Πιάσανε πάλι τη δουλειά και γεμίζανε
κεφάλια.
Όμως βράδιασε και δεν τελειώνανε τα
κεφάλια, αρκετοί άνθρωποι περιμένανε ακόμα να πάρουνε τη μερίδα τους.
—Έχει και για σας, έχει και για
σας, τους φώναζε ο Άγγελος.
Μα φοβούτανε να ρωτήσουν το Θεό
πόσο έχει ακόμα το καζάνι. Κι όπως φοβούτανε έτσι έγινε, ήρθε και φάνηκε ο
πάτος. Τότε ο Άγγελος λέει στο Θεό το μυστικό, τρέχει πάλι φέρνει ένα ζεμπίλι
κολοκύθια, πώς αλλιώς να κάνανε για να μην ακουστούνε φωνές και παράπονα... Και
πια τα τελευταία κεφάλια τα γέμιζε κολοκύθι σκέτο.
Γι’ αυτό και σήμερα οι άνθρωποι
άλλοι έχουνε καθαρό μυαλό, άλλοι ανακατεμένο με κολοκύθι κι άλλοι κολοκύθι
σκέτο, καθόλου μυαλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου