Η μικρή γατούλα

Υπήρχε κάποτε μια μικρή γατούλα που την έλεγαν Τοσοδούλα. Η Τοσοδούλα είχε χάσει όλη της την οικογένεια όταν ήταν μόλις λίγων εβδομάδων. Μεγάλωσε μόνη της σε ένα μεγάλο αχυρώνα, όπου υπήρχαν και μερικοί γέροι αγριόγατοι. Αυτοί οι γάτοι φέρονταν στην Τοσοδούλα σαν να ήταν μπελάς και τη χτυπούσαν κάθε φορά που τους πλησίαζε. Η Τοσοδούλα τούς έτρεμε και τους απέφευγε όσο μπορούσε.

Κάποτε μεγάλωσε κάπως και έγινε πιο δυνατή. Τριγύριζε και σ' άλλους αχυρώνες, και σ' άλλα μέρη. Έβρισκε αρκετή τροφή και η ζωή της ήταν αρκετά καλή, μόνο που ένιωθε μεγάλη μοναξιά. Δεν μπορούσε να βρει κανέναν για να παίξει ή να κουβεντιάσει. Δεν υπήρχαν πολλά μικρά γατάκια τριγύρω και οπότε έβλεπε κανένα, ήταν προστατευμένο από μεγάλες γάτες και Τοσοδούλα κατατρόμαζε όταν έβλεπε μεγάλη γάτα.

Αυτό σήμαινε ότι δεν μπορούσε να παίξει ή να κουβεντιάσει με καμιά γάτα. Τα άλλα ζώα ήταν διαφορετικά απο αυτήν και δεν μπορούσε να μιλήσει τη γλώσσα τους ή να αισθανθεί κοντά τους.

Κάποια μέρα εξερευνούσε μια αποθήκη που είχε μέσα πολλά έπιπλα. Εκεί βρήκε μια μεγάλη γυαλιστερή επιφάνεια που ήταν ακουμπισμένη στο πλάι της αποθήκης. Καθώς πλησίαζε αυτό το γυαλιστερό πράγμα, είδε μια πολύ μεγάλη γάτα να έρχεται προς το μέρος της — και όπως πάντα κατατρόμαξε και το βαλε στα πόδια. Όμως αυτή τη φορά κάτι ήταν διαφορετικό.

Δεν μπορούσε να ακούσει ή να μυρίσει μια άλλη γάτα κι έτσι πλησίασε ξανά το ενδιαφέρον αντικείμενο. Όμως είδε πάλι τη μεγάλη γάτα και το ξανάβαλε στα πόδια. Αυτό έγινε πολλές φορές, μέχρι που η περιέργεια της Τοσοδούλας την έκανε να ακουμπήσει τη μουσούδα της στη μουσούδα αυτής της παράξενης, πολύ μεγάλης γάτας. Άρχισε να κάνει χχχχχχχσσσσς μέσα από τα δόντια της. Το ίδιο έκανε και η άλλη γάτα όταν σταμάτησε, σταμάτησε κι εκείνη. Η Τοσοδούλα καθόταν εκεί τρομερά απορημένη, μέχρι που ένα μικρό ασπρόμαυρο γατάκι πέρασε από μπροστά της και πλησίασε τρέχοντας το γυαλιστερό αντικείμενο. Και τότε η Τοσοδούλα είδε ότι απέναντι υπήρχε άλλο ένα γατάκι ακριβώς όμοιο με το πρώτο. Ό,τι έκανε το πρώτο γατάκι έκανε και το άλλο, και ό,τι έκανε η Τοσοδούλα έκανε και η μεγάλη άγνωστη γάτα.

Ξαφνικά η Τοσοδούλα κατάλαβε: μέσα στο γυαλιστερό αντικείμενο έβλεπε τον εαυτό της! Αυτή η μεγάλη γάτα ήταν η Τοσοδούλα! Κοίταξε τον εαυτό της και είδε πόσο μεγάλη ήταν, και ξαφνικά της πέρασε η σκέψη ότι αν εκείνη ήταν μεγάλη γάτα, ίσως να έβρισκε άλλες μεγάλες γάτες που να έπαιζαν και να κουβέντιαζαν μαζί της — κι αν ήταν άγριες, ήταν πια αρκετά μεγάλη για να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Η Τοσοδούλα έφυγε και βρήκε πολλές φίλες και φίλους, και ποτέ πια δεν ξανάνιωσε μοναξιά.