Η γυναίκα του πρίγκιπα

Η γυναίκα του πρίγκιπα

Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς με τρεις γιους, που ήταν όλοι τους σε ηλικία γάμου. Ο βασιλιάς τους κάλεσε κοντά του και τους είπε να πάνε βαθιά στο δάσος, να ρίξει ο καθένας τους ένα βέλος όσο πιο μακριά μπορεί και υστέρα να το ακολουθήσει. Όποια κοπέλα ήταν πιο κοντά στο σημείο που θα είχε προσγειωθεί το βέλος, αυτή θα παντρευόταν ο πρίγκιπας.

Οι δυο μεγαλύτεροι γιοι έκαναν αυτό που τους πρόσταξε ο πατέρας τους και σύντομα παντρεύτηκαν δύο πανέμορφες γυναίκες. Ξεκίνησε και ο τρίτος γιος να υπακούσει τις επιθυμίες του πατέρα του, αλλά όταν ακολούθησε το βέλος μέσα στο δάσος, συνάντησε μια λίμνη και ένα μεγάλο, γλοιώδη, σιχαμερό βάτραχο που έβγαινε από τη λίμνη κρατώντας το βέλος στο στόμα του. Όντας υπάκουος γιος, παντρεύτηκε το βάτραχο.

Οι άνθρωποι γελούσαν και τον κορόιδευαν, αλλά κανένας δεν ήξερε ότι τη νύχτα, όταν οι δυο τους ήταν μόνοι, ο βάτραχος μεταμορφωνόταν σε μια πανέμορφη, έξυπνη και ταλαντούχα γυναίκα. Μιλούσε πολλές γλώσσες, έπαιζε μουσικά όργανα και ήξερε ένα σωρό πράγματα γύρω από κάθε λογής ενδιαφέροντα θέματα.

Ο πρίγκιπας την αγαπούσε πάρα πολύ. Ωστόσο, οι δυο αδελφοί του τον κορόιδευαν ανελέητα. "Κοίτα τι όμορφες γυναίκες έχουμε εμείς, ενώ εσύ, κακομοίρη ηλίθιε, είσαι παντρεμένος με έναν κακάσχημο βάτραχο!"

Κάθε χρόνο, ο βασιλιάς έκανε ένα μεγάλο τραπέζι και καλούσε όλο το βασίλειο του. Ο μικρότερος πρίγκιπας ικέτεψε τη γυναίκα του να έρθει στο δείπνο ως ο αληθινός της εαυτός. Αφού το τραπέζι θα γινόταν τη νύχτα, μετά τη δύση του ήλιου, μπορούσε να το κάνει. Και επειδή εκείνη

αγαπούσε πολύ τον άντρα της, συμφώνησε.

Το βράδυ του δείπνου, η γυναίκα συνόδεψε τον άντρα της όπως πραγματικά ήταν, μια πανέμορφη κοπέλα, και όλοι ερωτεύτηκαν τη χάρη, το πνεύμα, τη γοητεία και την ομορφιά της. Καθώς η νύχτα κόντευε να τελειώσει, η κοπέλα έτρεξε να βρει το νεαρό πρίγκιπα γιατί έπρεπε να βιαστεί να επιστρέψει στα διαμερίσματά τους και στο βατραχίσιο της δέρμα πριν βγει ο ήλιος διαφορετικά θα καταστρεφόταν. Αφού δεν μπόρεσε να τον βρει επέστρεψε μόνη της και έφτασε στο σπίτι τους λίγο πριν την ανατολή. Έψαξε παντού για το βατραχίσιο της δέρμα, αλλά δεν μπόρεσε να το βρει πουθενά. Και τελικά το είδε, μόνο πού ήταν τα απομεινάρια του: ένα βουναλάκι από στάχτες. Ο άντρας της το είχε κάψει.

Τον περίμενε να γυρίσει από το δείπνο, και του είπε με δάκρυα στα μάτια: Άντρα μου, σ' αγάπησα πάρα πολύ, αλλά τώρα πρέπει να σ' αφήσω, γιατί δε μ' αγάπησες αρκετά ώστε να αγαπήσεις και το βατραχίσιο εαυτό μου ". Και μ' αυτά τα λόγια, η κοπέλα εξαφανίστηκε.

Ο πρίγκιπας ένιωσε τέτοια συντριβή γ' αυτό που είχε κάνει ώστε εγκατέλειψε το βασίλειο του και περιπλανήθηκε για πολλά χρόνια σε άγνωστους τόπους. Κάποια μέρα, όπως αναπαυόταν σε ένα ξέφωτο του δάσους, έπεσε πάνω του ένας κουκουλοφόρος ληστής και τον έπιασε στον ύπνο. Πήρε τα χρήματά του, τα χρυσαφικά του και τα ωραία του ρούχα και ήταν έτοιμος να σκοτώσει. Ο πρίγκιπας τον ικέτεψε να τον λυπηθεί. "Σε παρακαλώ, χάρισέ μου τη ζωή!" παρακάλεσε.

Ο ληστής είχε τα κέφια του και γέλασε, "θα σου τη χαρίσω μόνο αν μπορείς να μου πεις την απάντηση του γρίφου: τι θέλουν όλες οι γυναίκες;"

"Εντάξει", είπε ο πρίγκιπας, "μπορώ να απαντήσω, αλλά θα χρειαστώ λίγο χρόνο".

"Έχεις το χρόνο να πας μέχρι εκείνη τη βαλανιδιά και να γυρίσεις, αυτό είναι όλο!" είπε ο ληστής και του έδειξε μια βαλανιδιά που δεν απείχε πάνω από πέντε μέτρα.

Ο πρίγκιπας περπάτησε αργά μέχρι το δέντρο. Καθώς το πλησίαζε, μια καμπούρα μάγισσα, με αχτένιστα μαλλιά και με μια μύτη γεμάτη κρεατοελιές, του έγνεψε πίσω από ένα κλαρί. «ψψψτ!" του φώναζε, "ξέρω την απάντηση. Παντρέψου με και θα σου την πω".

Ο πρίγκιπας βόγκηξε, βλέποντας πόσο άσχημη ήταν, αλλά ο ληστής του φώναξε να γυρίσει, διαφορετικά θα τον σκότωνε, με ή χωρίς την απάντηση. "Ναι", είπε ο πρίγκιπας στην άσχημη Μάγισσα. "Θα σε παντρευτώ. Όμως πες μου πρώτα την απάντηση στο γρίφο!"

Η μάγισσα ψιθύρισε: "Εξουσία".

Ο πρίγκιπας επέστρεψε στο ληστή. "Εξουσία", είπε, και ο ληστής εξαφανίστηκε σ' ένα σύννεφο καπνού.

Ο πρίγκιπας ένιωσε τέτοια ανακούφιση που ξέχασε την άσχημη μάγισσα, αλλά πολύ σύντομα εκείνη βρέθηκε δίπλα του άρχισε να τον τραβάει από το μπράτσο. "Φίλησε με, και ο γάμος μας θα επισημοποιηθεί", του σφύριξε στ’ αυτί. Μιας και ο πρίγκιπας ήταν έντιμος άντρας, έσκυψε και τη φίλησε. Την ίδια στιγμή, η μάγισσα μεταμορφώθηκε σε μια εκθαμβωτική γυναίκα. "Αγαπημένε μου", του είπε, "μπορώ να είμαι όμορφη για σένα όταν είμαστε μόνοι μας και μάγισσα όταν είμαστε με άλλους ή μπορώ να είμαι όμορφη με τους άλλους και μάγισσα όταν είμαστε μόνοι. Ποιο από τα δυο διαλέγεις;"

"Κυρά μου", της είπε, "η επιλογή είναι δική σου". Από εκείνη τη στιγμή, εκείνη έμεινε όμορφη για πάντα.